Hayatta belki de en nefret ettiğim şeydir şu güzel havalar. Herkes kendini sokaklara bırakır. Herkesin bir planı vardır. Herkes birileriyle buluşur. Bir yerlerde oturur. İçer, konuşur, sohbet eder, güler. Neşelidir herkes böyle havalarda. Hele hafta sonuna denk geldiyse. O zaman da daha da çekilmez bir hal alır. Gece geç saatlere kadar insanlar sokaklarda böyle saçma sapan bi şenlik havası. Neyi kutluyolarsa.
Yok aslında...Kıskandığımdan böyle konuşuyorum. Cumartesi günü öğleden sonra iş çıkışı paşa paşa evime dönüyorum. Yapacak hiç birşeyim yok. Arayacak hiç bir arkadaşım yok. İnsanlar sokaklarda.... Çok kıskanıyorum. Pencere açık, güneş giriyo odama. Perdeyi kapatmak istiyorum. Çocuk sesleri, insanlar, kadınların abartı şekilde sıktıkları parfümler odama doluyo. Pencereyi kapatmak istiyorum.
Aslında çok kıskanıyorum. Dışarı çıkmak istiyorum....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder