Aslında 2007'de çıkmış albüm. Yani kritik için aslında geç kaldık ama olsun. Bi Kritiği bi övgüyü bi oha abi siz nesiniz laflarını hakediyo bu albüm.
Eve geldiğimde Galatasaray Fenere yine yenilmiş, bankamatik kartımı yutmuş, yine enişteden dilencilik yapmak durumunda kalmışım, işsiz, abaza ve sap hissediodum..Aslında hissetmekle kalmıodum ööleydim. Ne biliim yine bööle boktan bi sürecin içinde buldum kendimi. Televizyonu açmaya korkuodum. Yorumları dinlemek istemiodum. Ben de açtım Theogonia'yı.Bari şunun yorumunu yapiim dedim.. Yani gayet kötü bi ruh hali içinde yorumluyorum bu albümü.
2007 yılında kendimi Post-Rock'a kaptırdığım için eski dostlardan Rotting Christ'i unuttuk. Hiç aklıma bile gelmedi hatta naaptı bu elemanlar diye. Aslında Khronos ve Genesis facialarından sonra pek de bi dinleyesim de yoktu. Ne biliim köklere dönüş falan çok hazzettiğim şeyler değildir. Hele bir de Sleep of Angels gibi üstün bi albümden sonra gayet gereksiz bulmuştum Khronos'taki soundu. Üzülmüştüm de. Sonra koptum gittim Rotting Christ'tan. Ama böyle bi albüm yapacaklarını hiç mi hiç tahmin etmiyodum. Gerçekten şaşırdım.
Albüm baştan sona hitle dolu. Ya Allah'ın Yunanistan'ından nasıl çıkıyo böyle bişey hayret içindeyim. Ya ne bileyim böyle İskandinavya ülkelerinden beklersin böle bişeyi. Kar içinde kalıp kafayı yemiş insanlar falan ama Yunanistan yaaa.. Böyle denizidir uzodur balıktır neişiniz var sizin Black Metal'le diyesim geliyo ama iyi ki işleri varmış aslında.
Neyse Albüme dönelim. Açılış şarkısı The Sign Of Prime Creation'la ahanda bak yine köklere dönüş yapmış mallar diyecektim ki şarkı birden hoşuma gitti.. Köklere dönüş falan da hoşuma gitti anasını satıyım dedim. Daha bi melodik geldi bana. Ardından Keravnos Kivernitos isimli şarkısı da baya hoşuma gidince güzel albüm lan heral dedim. Özellikle Rotting Christ klasiği tek telden basit melodinin tekrarlanıp durması bu şarkının sonlarında ortaya çıkıyodu ki bu çok özlediğim bi klasikti. Sleep of Angels'tan sonra hatırlamıom böyle yaptıkları şarkı. Yannız ardından gelen Enuma Elish diye bi parça var ki offff... Hasta etti beni. Şarkıda nakarat bölümünde arkada uzun haa okunan bi kısım war ki bi şarkıya bu kadar oturur!!! Mükemmel olmuş. Albümün dier hayvan parçaları Nemecic ve son parça Threnody..
Albümün tek kötü yanı çok kısa oluşu.. 42 dakka sadece...Yetmiyo maalesef. Daha istiyo bünye.. Ama neyse.. Walla çok Özlemişim Rotting Christ'i. Nerden sardıysam bu Post-Rock bokuna. Köklerimden kopardı beni:)
Neyse..2007 ve 2008 benim eski gruplar için çok verimli geçmiş. Hepsi Güzel albümler yapmış. Bi ara bi Opeth de yorumlayım da 2009 albümlerini beklemeye başlayayım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder