Karşınızda In Flames'in yeni albümü... A Sense of Purpose. In Flames diyince herkesin aklına iki mükemmel albüm gelir. Whoracle ve Colony. İki albümde de tabiri caizse boş yoktur. Benim In Flames'le tanışmam Colony albümüyle olmuştu. Ve ağzım açık kalmıştı. Oha lan..Demek buymuş Melodic Death Metal.. Süper lan demiştim kendi kendime.. Ama Yıllar geçtikçe artık bende herhangi bir heyecan uyandırmamaya başladı artık In Flames. Reroute to Remain albümünü sevmiştim biraz. O da Trigger ve Metaphor gibi harika şarkıların hatırına. Ama ne yalan söyleyim. In Flames'in yeni albümlerinde bi Opeth'in bi Katatonia'nın albümü çıkmış gibi sevinemiyom. Çünkü aşağı yukarı ne yapacaklarını artık tahmin ediyorum. Metalcorevari riffler, arada bi nakarat "catchy" bi melodi, araya da sıkıştırılmış bi akustik şarkı. Her albümde formül bu... Artık Ordinary Story dinlerken aldığım gazı alamıyorum.
Ama olsun. In Flames'tir gençliğimizin grubudur diyoruz ve saygıda kusur etmiyoruz. Albüm fena değil genel hatlarıyla.. Gençler kasmış, saygı duymak lazım. Albümün en Güzel şarkılarıysa I'm the Highway ve The Chosen Pessimist. I'm the Highway aslında albümdeki dier şarkılardan farkı olmayan metalcore riff + catchy melodi formülüyle yapılmış kalsik bi In Flames şarkısı.. Ama güzel olmuş :) the Chosen Pessimist ise dinlediğim en güzel en doomy In Flames parçalarından biri.. Aslında sırf bu iki parça albümü kurtarmaya yetiyor. Ama In Flames farklı bişeyler bekliyoz artık ne bileyim bi konsept değişikliği ya da en azından bi formül değişikliği. O güne kadar Ordinary Story diye haykımaya devam edecem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder