Serj abinin Serart'tan sonra ikinci projesi.. Çook hoş olmuş çok iyi olmuş. Aslında istiodum böyle bi albüm. Bu adam yanlız başına çok iyi işler yapar diyodum yıllar önce..Ööle de oldu. Diğer rock vokalistlerinden çok farklı sesi, ses rengi olan değişik bi adam Serj Tankian. zaten bi insan hem şair hem de rock vokalisti olunca korkçan o adamdan. çok pis şarkılar balladlar yapmış yine. Soad döneminde hangi şarkıyı kim yazıyodu tam bilemiyom ama soad'ın en duygusal şarkılarının bu adama ait olduğuna eminim.
Zaten bu en son hypnotize mezmerize falandan sonra iyice iğrenmştim Soad'dan. Aslında soad'dan değil. Daron Malakian'dan iğrenmiştim. Hayır ben brutal vokal dinleyen seven bi insanım. Bu konuda bi sorunum. Bugüne kadar onlarca değişik müzik ve vokal dinledim. scream olsun brutal olsun ne bileyim gothic falan. bu daron'un cırtlak vokal kavramına alışamamıştım. Hayır bildiğin kötü yani. bırak işte Serj gibi bi adam var elinde öyle öne çıkma çabaları falan. O kadar saçma gelmişti ki bana. Zaten şarkıları iyice trash ritmleriyle doldurmasına iyice uyuz olmuştum. Neyse ki Serj artık kendi istediğini yapabilecek.
Albüm süper olmuş. Şarkılar süper. Ama ne bileyim sanki daha cayır cayır bi gitar böyle gümbür gümbür bi davul daha hoş olurmuş. Serj'in sesi çok önde. Ya zaten normal olan da bu ama haddinden fazla önde gibi geldi bana. Keşke gitarın sesini biraz daha açsaymışlar.
Emtpy Walls gibi süper bi şarkıyla başlıyo albüm. Klibi de mükkemel zaten. Albümün en hızlı şarkılarından Empty Walls..
Unthinking Majority'yle de gaz devam ediyo. Tekerlemeye benzetecem şarkıları ama ayıp olacak ama bazen gerçekten tekerleme havası var. Onlarca kelime oyunu, konuşma derslerinde söylenen egzersizlere benziyo nakaratlar. Ama kötü mü?? Yoo kesinlikle değil.
Albümün ilk dört şarkısı tamamiyle politik. Zaten Feed us direk Türkiye'ye sokuşturulmuş laflardan oluşuyo.
Saving us ve hemen ardından gelen Sky is over albümdeki favori parçalarım. Mükemmel balladlar. Bin kere falan dinledim daha doyamadım..
Sky is over'dan sonra albümün temposu düşüyo biraz. Lie lie lie sonlara doğru tempoyu artıran bi şarkı bu temposuzluğun içinde. Beethoven's cunt'la da son darbeyi vurup albümüne ismini veren parçayla outro'sunu yapıyo Serj abi.
Albüm tam bir ilk albüm. Daha sound oturmamış. Ama eminim Serj'in sonraki çalışmalarında hitler de olacak. Bu albümde parçalar çok güzeldi ama ne bileyim hit değildi. umarım sonraki albümlerde bu hit eksikliğini de kapatır Serj Tankian.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder